Je baan kwijt?

Schrik, verdriet, hoe moet dat nu, boos op de baas, eigenlijk had je het wel zien aankomen. Misschien sluimerde het al langer, functioneerde je al een hele tijd niet lekker meer, was je overspannen of angstig. Het bedrijf toch op de fles, terwijl je tegen beter weten in, misschien hoopte dat het nog wel goed zou komen.
Jij had steun aan je collega’s, samen mopperen in de kantine, of tijdens het wandelingetje in de pauze. Voorlichtingsbijeenkomsten, bij de huisarts geweest of misschien al weer hulp van een loopbaanadviseur gehad. Je krijgt van alle kanten steun en gaat zo goed mogelijk door. Elke crisis is een kans nietwaar……

En thuis?

Je partner en kinderen, schrikken en zijn ook boos, verdrietig of bang. Ze willen helpen, maar hulp van iemand die zo dicht bij je staat is soms moeilijk te accepteren. Ze kennen je te goed en komen te dichtbij.
De tekortkomingen op je werk worden doorgetrokken naar thuis. Thuis vergeet je ook altijd dit of dat, of durf je ook niet voor je mening uit te komen….
Voor je het goed en wel in de gaten hebt is het thuis ook een stuk minder aangenaam, niet in de laatste plaats omdat het dagritme van het gezin behoorlijk verstoord wordt doordat je nu opeens hele dagen thuis bent.
Rot voor jou, jij bent toch het slachtoffer, maar hoe is het voor de partner en het gezin?
De stress van je partner betekent dubbele stress voor jou. Als je partner rustig en positief zou kunnen blijven zou dat beslist gezonder zijn voor de situatie.
Als je samen rustig kunt overleggen en zonder teveel emotie plannen voor de toekomst zou kunnen maken, komt dat de gemoedsrust zeker ten goede.
Je kunt een nieuwe baan in Friesland krijgen, wil je gezin mee verhuizen? Is er draagvlak voor deze kans? Zien ze het als een kans of als bedreiging.
Steun van je partner en gezin is belangrijk, alleen de partner en het gezin moeten dat wel aan kunnen en opbrengen. Zij zitten namelijk ook met hun eigen angsten en emoties: Kunnen we hier wel blijven wonen, raak ik straks mijn vriendjes kwijt als we moeten verhuizen, wat zal de buurt wel zeggen?
Taak voor de loopbaanadviseur ?Als loopbaan- of outplacementadviseur vragen we er wel na hoe het thuis is. Maar tenslotte begeleid je je cliënt en niet zijn omgeving. Daar wordt je voor betaald.
Zouden wij niet meer aandacht aan de omgeving van onze cliënt moeten besteden? Eens vaker een gezamenlijke bijeenkomst houden, samen sterk? De partner uitleggen wat er gebeurt tijdens de begeleiding. Uitleggen wat een rouwproces betekent, maar juist ook begrip tonen voor de situatie van de partner en het gezin. Bespreken hoe de partner het beste zou kunnen helpen of bijdragen. Proberen er een meer gezamenlijk proces van te makenEen rustige, veilige en open thuissituatie komt onze cliënt immers ook weer ten goede.
Misschien gewoon eens gaan uit proberen!